“Werk zoveel mogelijk thuis” horen we regelmatig vanuit de overheid als advies in de corona tijd. En hoe pakt dat voor jou uit? Veel online vergaderen en online sociale “uitjes” waarschijnlijk. De laptop of PC wordt de deur naar de buitenwereld en resulteert in veel schermwerk op een dag.

Ik kom dan haast de deur niet meer uit. Steeds vaker merk ik dat het me moeite kost om met verfrissende energie de dag te beginnen. Alle dagen lijken op elkaar. Vooral nu de dagen weer wat korter worden. Gelukkig zie je in het donker weer snel het licht. Het werd tijd om mijn licht te schijnen op deze online meet momenten.

Het is echt topsport, tijdens vergaderingen proberen mijn zintuigen op volle speed alles wat er gebeurt te registreren en tegelijkertijd is er mega veel informatie op te slaan. Mijn hersenen draaien overuren, want ook na de vergaderdag is er nog heel wat om over na te denken. Heeft mijn buik ook zoveel moeite met het bijhouden van de informatie? Ik heb ooit eens gelezen over een wetenschappelijk onderzoek dat heeft uitgewezen dat het hart en de buik een intelligentie bezitten. Tijd voor een experimentje. Zou het mogelijk zijn om naast het hoofd ook het hart en de buik in te zetten als een soort extra capaciteit?

Van alles heb ik uitgeprobeerd. Soms met verrassende inzichten. Ik begon vergaderen achter het beeldscherm in ieder geval een stuk leuker te vinden.  Benieuwd naar de ervaringen, lees dan vooral verder.

Begin met ontspanning

Op een dag zaten we te wachten totdat iedereen de virtuele vergaderruimte had betreden. We zaten allemaal nog even wat mail weg te werken en toen iedereen aanwezig was begon de vergadering meteen met het eerste inhoudelijke onderwerp op de agenda. Van een mailtje tikken direct omschakelen naar de inhoud van de vergadering. De hele vergadering verliep rommelig met veel tegenstrijdige meningen en aan het eind van het uur was ik bekaf. Een vergadering daaropvolgend vertelde iemand een enorm leuk verhaal over wat die dag was gebeurd en hebben we ontzettend gelachen aan het begin. Tot mijn stomme verbazing was er tijdens de vergadering veel meer begrip voor elkaar. Met al resultaat een hele evenwichtige vergadering.
Ik trok de conclusie dat een rustige, evenwichtige vergadering begint met een rustmoment.

Een rustmoment geeft alle deelnemers de mogelijkheid om te kunnen instappen in het onderwerp en in de groep. Het instappen bij een vergadering kun je bewerkstelligen door een incheckmomentje in te lassen om elkaar naar het huidige moment en bij jezelf te brengen

Hoe zit je erbij op dit moment?
Hoe voel je je?
Wat houd je nu bezig?
Hoe is de temperatuur bij jou op je kamer,
Heb je ook zo’n lekker koffie?

Of je kunt een liedje zingen of zoals eerder beschreven even met elkaar lachen om een grap. Afhankelijk van de groep kun je ook beginnen met een korte meditatie of een ademhalingsoefening.

Jouw intentie

Veel meetings verliepen in het begin totaal anders dan ik verwachtte.  Wat verwacht van jij van een vergadering? Spreek een intentie uit over de uitkomst of het verloop van de vergadering. Denk hierbij aan:

We hebben een hoop op de agenda vandaag, als we goed focussen kunnen we alle onderwerpen aftikken.  
Of we hebben een verschil van mening, het zou fijn zijn als we zo meteen met een oplossing uit elkaar gaan.

Verbinding krijg je wanneer je een duidelijke gemeenschappelijk doel met elkaar hebt. Ondanks dat er verschillen zijn in belangen of in inzichten kun je altijd een gezamenlijk doel hebben.

Aandacht voor de vergadering

Dat doet de deur dicht

In de fysieke wereld verlaat je na de vergadering de ruimte en zegt elkaar gedag en loop naar je werkplek. Ik heb gemerkt dat ik daardoor het onderwerp kan afronden in mijn hoofd. Bij online vergaderen is dat niet het geval, je blijft op dezelfde plek zitten.
Wat mij ontzettend heeft geholpen is om te visualiseren dat ik ook een deur dicht doe wanneer ik op de “verlaten vergadering” druk.

Een collega van mij haalde na elke vergadering 3 keer heel diep adem. Die werkt ook heel goed want wanneer je de ademhaling in je lijf voelt, kom je weer bij jezelf.

Ben je ook nieuwsgierig geworden om je buik te laten spreken in een vergadering en wil je deze manier van vergaderen een keer ervaren of oefenen, dat kan….

Komen deze ervaringen overeen met wat jij tegenkomt op een dag?
Bewust zijn van je lijf en wat er op een moment in een vergadering gebeurt helpt. Je buik gebruiken maakt dat er meer gevoel in een online meet komt waardoor het minder vermoeiend wordt en je meer verbinding ervaart.

Hoe doe je dat?

Lars Lutje Schipholt en ik geven een online workshop Vergaderen met je buik. De workshop is gratis als je je van te voren inschrijft. Je kunt je inschrijven voor deze workshops, ze vinden plaats op 30 november 2020 van 15:00-17:00 of 15 december van 9:30-11:30 . Ben je geïnteresseerd neem dan contact met ons op. Wil je specifiek met je team een workshop volgen, dat kan ook. Je geeft je op voor een workshop met je team ook door bovenstaande link gebruiken.

Tijdens onze vakantie in Zwitserland besefte ik me dat het beklimmen van een berg en het weer afdalen naar het dal veel overeenkomsten heeft met het leven zelf, een carrière of bijvoorbeeld een project. Geïnspireerd door dit gegeven kwam een gedicht uit mijn pen die ik graag met jullie wil delen.

Mijn hart bonkt bij iedere stap die ik zet
Mijn lijf sputtert bij iedere stap vooruit
Maar ik geniet van de weg die ik loop
Ik kijk en neem waar het schoon dat het leven te bieden heeft

Mijn hart opent bij het uitzicht op de top van de berg
Mijn lijf ontspant bij iedere moment van stilte
maar de weg ernaar toe was hard werken
ik kijk en neem waar het schoon dat het leven geeft

Mijn hart treurt bij iedere stap naar beneden
Mijn lijf steunt bij het opvangen van de zwaartekracht
maar ik weet dat het ook mooi zal zijn in het dal
ik kijk en neem waar het schoon dat het leven laat zien

Mijn hart is leeg bij het bereiken van het dal
Mijn lijf ontspant door het niet meer op weg hoeven zijn
Maar het leven biedt een nieuwe top aan
ik kijk en neem waar de golfbeweging van het leven

Graag neem ik jullie mee in één van mijn filosofische momenten. Het viel me vorige week ook weer op hoeveel er gebeurt in een week. Wanneer je een vriend of vriendin een tijdje niet hebt gesproken kun je het over zoveel onderwerpen hebben.  Wat betekent die chaos nu voor mensen?  Deze week neem ik jullie mee in mijn gedachten. Ik hoop dat jullie er ook wat aan hebben.

In een wereld van chaos, waar iedereen over elkaar buitelt en de ontwikkelingen razendsnel gaan krijgt de mens het keuze moment om mee te gaan met de chaos of niet. We leven in een tijd waarin we naar een nieuw tijdperk overgaan. De tijd van digitalisering, maar daarnaast ook de tijd van grotere connectiviteit. Trendwatchers zullen zeggen:  “Je moet mee in de ontwikkeling anders raak je achter”. We willen per definitie niet achter lopen want dat horen we er niet meer bij. We willen meedoen,  dus zijn we toch allemaal geneigd dingen te gaan doen om mee te ontwikkelen. Geen wonder dat op dit moment de verandermanagers, coaches en trendwatchers als paddestoelen uit de grond schieten. De wereld heeft ze nodig om de verandering die we doormaken beter te kunnen verteren. De wereld heeft ze nodig om op zoek te gaan naar een integere connectiviteit. Zuivere verbinding leggen met dat wat buiten de chaos ligt tegelijkertijd verbinding leggen met de chaos zelf en bovenal de oprechte verbinding leggen met jezelf. Meer dan vroeger nog is het nodig om dicht bij jezelf te blijven.
Meer dan vroeger nog is het nodig om dicht bij jezelf te blijven. Wanneer de verandering raast buiten jou, is het stil in jou. Je kunt mee veranderen zonder dat je in de chaos stapt. In het oog van de orkaan is het stil en toch verplaatst het oog van de orkaan mee met de orkaan. In een hofje midden in een stad is het stil en vredig terwijl de stad raast en beweegt. En toch maakt het hofje onderdeel uit van de stad. Jij bent stil en kalm terwijl reorganisaties om je heen razen. Duizenden meningen worden uitgestort, verandering op verandering wordt doorgevoerd. Jullie team is stil en kalm en blijven gefocust in deze wereld van deadlines en verandering.  Met één oogopslag kijk je elkaar aan zonder een woord te zeggen wordt begrepen van elkaar welke intentie de ander heeft.
De stilte kun je bereiken door contact te maken met je diepste zelf. Om in verbinding te staan met de grote creatieve stilte waar oplossingen voor het grijpen liggen zonder veel gedoe. Om in verbinding te staan met wat je drijft in dit leven, de motor van je daden, hoe je onthouden wilt worden wanneer je de aarde weer verlaat.

Op dit moment zijn er in Nederland vele manieren voorhanden om deze stilte op te zoeken. Je kunt denken aan mindfulness of yoga of meditatie. Maar sommige mensen zoeken de stilte in zichzelf door intens naar muziek te luisteren, een boek te lezen, met de kinderen een lego huis te bouwen,  de auto te wassen of te sporten. Wanneer je helemaal gericht bent op de bal in een potje tennis dan ben je in het moment, in de stilte. Dan heb je het geluid van de toeschouwers, maar jij bent op dat moment bezig met je houding, de bal, de inschatting. Een moment van vertraging ontstaat, je bent onderdeel van de matrix, de wereld staat op dat moment even stil. En wanneer je de bal hebt geslagen komt daar het moment van bevrijding. Ongeacht of het een goede slag is of niet. Het ging niet om een goede bal slaan, het ging niet om een fout te willen voorkomen,  het ging om het plezier in het raken van de bal. Het ging om de gezelligheid en connectiviteit met je teamgenoten en het even los zijn van de chaos.  
De vraag is kun je dat in je werk ook bereiken? Is er iets in je werk waar je je in kunt verliezen, waar je energie van krijgt.

Lukt het voor jezelf wel om de stilte te activeren maar worstel je als team om de focus te houden in de chaos dan kun je met elkaar een hele duidelijk doel afspreken en deze intentie activeren door energie het toe te voegen. Je voegt energie toe door onderlinge irritaties uit te spreken maar ook door met elkaar vast te stellen waar je allemaal te samen en als individu voor wilt gaan. Iedereen kan vanuit zijn eigen kracht en eigen drijfveren een goede inbreng geven in het eindresultaat. Dat geeft letterlijk energie.
Ik heb inmiddels bij mijn drijfveer en mijn passie gevonden, het voelen en geven van energie aan een persoon/team/organisatie. Weer balans creëren en het plezier in het werk weer terugbrengen. Ik zie het als het stemmen van een orkest, door diverse technieken kan ik de energie van mensen (in een team) afstemmen.
Ik ben stapje voor stapje mijn droom aan het naleven. De stormen die ik in het leven heb ervaren hebben mij naar mijn eigen stilte geleid. Het moment is gekomen om die stilte en de energie over te dragen aan teams en personen die daar behoefte aan hebben. Laat me je helpen je gevoel te organiseren en jouw organisatie weer aan te voelen, 2OrganiseSense.