Graag neem ik jullie mee in één van mijn filosofische momenten. Het viel me vorige week ook weer op hoeveel er gebeurt in een week. Wanneer je een vriend of vriendin een tijdje niet hebt gesproken kun je het over zoveel onderwerpen hebben. Wat betekent die chaos nu voor mensen? Deze week neem ik jullie mee in mijn gedachten. Ik hoop dat jullie er ook wat aan hebben.
In een wereld van chaos, waar iedereen over elkaar buitelt
en de ontwikkelingen razendsnel gaan krijgt de mens het keuze moment om mee te
gaan met de chaos of niet. We leven in een tijd waarin we naar een nieuw
tijdperk overgaan. De tijd van digitalisering, maar daarnaast ook de tijd van grotere
connectiviteit. Trendwatchers zullen zeggen: “Je moet mee in de ontwikkeling anders raak je
achter”. We willen per definitie niet achter lopen want dat horen we er niet
meer bij. We willen meedoen, dus zijn we
toch allemaal geneigd dingen te gaan doen om mee te ontwikkelen. Geen wonder
dat op dit moment de verandermanagers, coaches en trendwatchers als
paddestoelen uit de grond schieten. De wereld heeft ze nodig om de verandering
die we doormaken beter te kunnen verteren. De wereld heeft ze nodig om op zoek
te gaan naar een integere connectiviteit. Zuivere verbinding leggen met dat wat
buiten de chaos ligt tegelijkertijd verbinding leggen met de chaos zelf en
bovenal de oprechte verbinding leggen met jezelf. Meer dan vroeger nog is het
nodig om dicht bij jezelf te blijven.
Meer dan vroeger nog is het nodig om dicht bij jezelf te blijven. Wanneer de verandering raast buiten jou, is het stil in jou. Je kunt mee veranderen zonder dat je in de chaos stapt. In het oog van de orkaan is het stil en toch verplaatst het oog van de orkaan mee met de orkaan. In een hofje midden in een stad is het stil en vredig terwijl de stad raast en beweegt. En toch maakt het hofje onderdeel uit van de stad. Jij bent stil en kalm terwijl reorganisaties om je heen razen. Duizenden meningen worden uitgestort, verandering op verandering wordt doorgevoerd. Jullie team is stil en kalm en blijven gefocust in deze wereld van deadlines en verandering. Met één oogopslag kijk je elkaar aan zonder een woord te zeggen wordt begrepen van elkaar welke intentie de ander heeft.
De stilte kun je bereiken door contact te maken met je diepste zelf. Om in verbinding te staan met de grote creatieve stilte waar oplossingen voor het grijpen liggen zonder veel gedoe. Om in verbinding te staan met wat je drijft in dit leven, de motor van je daden, hoe je onthouden wilt worden wanneer je de aarde weer verlaat.
Op dit moment zijn er in Nederland vele manieren voorhanden om deze stilte op te zoeken. Je kunt denken aan mindfulness of yoga of meditatie. Maar sommige mensen zoeken de stilte in zichzelf door intens naar muziek te luisteren, een boek te lezen, met de kinderen een lego huis te bouwen, de auto te wassen of te sporten. Wanneer je helemaal gericht bent op de bal in een potje tennis dan ben je in het moment, in de stilte. Dan heb je het geluid van de toeschouwers, maar jij bent op dat moment bezig met je houding, de bal, de inschatting. Een moment van vertraging ontstaat, je bent onderdeel van de matrix, de wereld staat op dat moment even stil. En wanneer je de bal hebt geslagen komt daar het moment van bevrijding. Ongeacht of het een goede slag is of niet. Het ging niet om een goede bal slaan, het ging niet om een fout te willen voorkomen, het ging om het plezier in het raken van de bal. Het ging om de gezelligheid en connectiviteit met je teamgenoten en het even los zijn van de chaos.
De vraag is kun je dat in je werk ook bereiken? Is er iets in je werk waar je je in kunt verliezen, waar je energie van krijgt.
Lukt het voor jezelf wel om de stilte te activeren maar worstel je als team om de focus te houden in de chaos dan kun je met elkaar een hele duidelijk doel afspreken en deze intentie activeren door energie het toe te voegen. Je voegt energie toe door onderlinge irritaties uit te spreken maar ook door met elkaar vast te stellen waar je allemaal te samen en als individu voor wilt gaan. Iedereen kan vanuit zijn eigen kracht en eigen drijfveren een goede inbreng geven in het eindresultaat. Dat geeft letterlijk energie.
Ik heb inmiddels bij mijn drijfveer en mijn passie gevonden, het voelen en geven van energie aan een persoon/team/organisatie. Weer balans creëren en het plezier in het werk weer terugbrengen. Ik zie het als het stemmen van een orkest, door diverse technieken kan ik de energie van mensen (in een team) afstemmen.
Ik ben stapje voor stapje mijn droom aan het naleven. De stormen die ik in het leven heb ervaren hebben mij naar mijn eigen stilte geleid. Het moment is gekomen om die stilte en de energie over te dragen aan teams en personen die daar behoefte aan hebben. Laat me je helpen je gevoel te organiseren en jouw organisatie weer aan te voelen, 2OrganiseSense.